ക്രിസ്തുവിൻ്റെ ജനപ്രീതി വർദ്ധിച്ചു വന്നപ്പോൾ അവൻ സ്വയം പിൻ വാങ്ങി വിജന പ്രദേശങ്ങളിലേക്കു പോയി പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
നമ്മൾ ഈ ലോകത്തിലെ പ്രീതി വർദ്ധിച്ചു വരുമ്പോൾ പ്രാർത്ഥനയിൽ നിന്നകന്ന്‌ ജനക്കുട്ടത്തിനിടയിലേക്കു പോകുന്നു.
അംഗീകാരങ്ങൾക്കായി ,
പ്രശസ്തിക്കുവേണ്ടി ,ദൈവത്തെയും ദൈവിക പുണ്യങ്ങളെയും നിസ്സാരമായി തള്ളിക്കളയാൻ നമ്മൾക്കിന്നൊരു മടിയുമില്ല.
പ്രാർത്ഥന വഴിയുള്ള ദൈവത്തോടുള്ള നിരന്തര ഐക്യമാണ് ശക്തി സ്വീകരിക്കേണ്ട ഉറവിടം എന്ന തിരിച്ചറിവ് ,
നശ്വര മോഹങ്ങളിൽ വീണുപോകാതിരിക്കുവാൻ നമ്മെ സഹായിക്കും.
ജീവിത വഴികളിൽ അംഗീകാരങ്ങൾക്കും കൈയ്യടികൾക്കും വേണ്ടി നീ ഓടുമ്പോൾ …., വിശുദ്ധിയുടെ വീഥികളിൽ നിന്ന്‌ കാലിടറുമ്പോൾ ….
ലക്ഷ്യമില്ലാതെ നീ അലയുമ്പോൾ….
ഹൃദയത്തിൽ ക്രിസ്തുവിനെ കൂട്ടു വിളിച്ച്
വിജനതകളിലേക്ക് നീങ്ങണം.
പിൻ വാങ്ങലുകൾ ഒരിക്കലും നിരാശയുടേതാവരുത്… പ്രാർത്ഥനയുടേ വണം.
അവനുമായി
മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ഒറ്റക്കിരുന്നാൽ തീരാവുന്ന പ്രതിസന്ധികളേ
ഇന്ന് നിനക്കുള്ളൂ.
എന്നും നിനക്കുള്ളൂ…..
ഇത് തിരിച്ചറിയാത്തിടത്തോളം കാലം
ആടിയുലയുന്ന വഞ്ചി പോലെ എന്നും ,
ജിവിത വ്യഗ്രതയുടെ അകകടലിൽ അലഞ്ഞു നടക്കും.
ക്രിസ്തുവിനല്ലാതെ ഒന്നിനും മനുഷ്യഹൃദയത്തെ അതിൻ്റെ പൂർണ്ണതയിൽ തൃപ്തിപ്പെടുത്താനാവില്ല.
” നിശബ്ദനായിരുന്ന് ശ്രവിക്കുക.
ഞാൻ നിനക്ക് ജ്ഞാനം പകർന്ന് തരാം.”
(ജോബ് 33:33 )
Jincy Santhosh
