നമ്മുടെ പക്കലുള്ളതിൽ ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ടതാണ് കുട്ടികൾ.
നമ്മുടെ കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തു എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ നിന്ന് കുഞ്ഞുങ്ങളെ അനുഗ്രഹിക്കുകയും കെട്ടിപ്പിടിക്കുകയും ചുംബിക്കുകയും ചെയ്തു.
,അവന് പറഞ്ഞു: “ശിശുക്കളെ എന്റെ അടുത്തുവരാന് അനുവദിക്കുവിന്; അവരെ തടയരുത്. എന്തെന്നാല്, സ്വര്ഗരാജ്യം അവരെപ്പോലെയുള്ളവരുടേതാണ്.”
(മത്തായി 19 : 14)
കുട്ടികൾ പള്ളിയിൽ വരട്ടെ, അവർ അവിടെ ഉറങ്ങിയാലും, കളിച്ചാലും കഴിച്ചാലും, വൈകി വന്നാലും, സംസാരിക്കുകയും ശബ്ദമുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്താലും …
ഓർക്കുക
മറ്റെവിടെയെങ്കിലും പോകുന്നതിനേക്കാൾ അവർ ദേവാലയത്തെ തിരഞ്ഞെടുത്തു .
മതി!
അവർ ഉറക്കം വിട്ട് പള്ളിയിൽ വന്നു. അവർ കളി ഉപേക്ഷിച്ച് പള്ളിയിൽ വന്നു.
അതു മതി.
ഇന്ന് അവർ ദേവാലയത്തിൽ കളിക്കുകയും തമാശ പറയുകയും ചെയ്യുന്നു, നാളെ അവർ പ്രാർത്ഥിക്കുകയും പ്രതിവാക്യങ്ങൾ ചൊല്ലുകയും നമസ്കാരങ്ങൾ നടത്തുകയും ചെയ്യും, നാളെ..അവർ സഭയോടും കൂദാശകളോടും ചേർന്നു നിൽക്കും .
പ്രായമേറിയ പക്വത എത്തിയെന്ന് കരുതുന്ന നമ്മിൽ ആരാണ് അവരെപ്പോലെ പെരുമാറാത്തത്?
നമ്മിൽ എത്രപേരുണ്ട് ശ്രദ്ധയോടെ ഭക്തിയോടെ വിശുദ്ധ ബലിയിൽ പങ്കെടുക്കുന്നവർ… ?
ഒരു കുട്ടിയെ നിന്ദിക്കുകയോ പിരിച്ചുവിടുകയോ ചെയ്യരുത്. എന്തുതന്നെ ചെയ്താലും സഭയോടുള്ള ആ കുട്ടികളുടെ പ്രതിബദ്ധത നിരസിക്കരുത്. അവരോട് ദയ കാണിക്കുക, അവരോട് നല്ലവരായിരിക്കുക, ക്ഷമയോടും അനുകമ്പയോടും വിവേകത്തോടും കൂടി അവരെ പഠിപ്പിക്കുക. പുഞ്ചിരിയോടെ അവരോട് സംസാരിക്കുക. അവർക്ക് സമ്മാനങ്ങൾ നൽകുക. അവരെ വാത്സല്യത്തോടെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുക. അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും അവർ നമ്മോടൊപ്പം ഉണ്ടെന്നതിൽ ഞങ്ങൾ എങ്ങനെ സന്തോഷിക്കുന്നുവെന്ന് അവർക്ക് തോന്നുകയും ചെയ്യുക. ഇന്ന് നമ്മൾ അവരെ സഭയുമായി വൈകാരികമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു, നാളെ തങ്ങളെ തന്നെ അവർ ആത്മീയമായി ബന്ധിപ്പിക്കും.
കടപ്പാട് Fb post
(ചെറിയ തിരുത്തലുകൾ ചേർത്തുവച്ചുകൊണ്ട് …)
✍🏻Jincy Santhosh